ลูก ๆ ของคุณชอบไปที่ไหน เราพาลูกๆ ของเราไปที่ร้านขายของ เขาได้เรียนรู้การเลือกและตัดสินใจในสิ่งที่เราต้องการรวมทั้งการชำระเงินค่าสินค้าที่เคาน์เตอร์ วันหนึ่งเมื่อเขาเติบโตขึ้นเราได้ฝากให้เขาไปซื้อของบางอย่างเพื่อเรา หลังจากนั้นเขามีรายได้เป็นของตนเอง และได้ไปซื้อของที่ร้านเองด้วย นี่เป็สนสิ่งปกติสำหรับเด็กที่อาศัยอยู่กับครอบครัว แต่มีเด็กอีกจำนวนมากมายที่มีความพิการและต้องพักอาศัยที่สถานสงเคราะห์ มันเป็นเหตุการณ์ที่ตรงกันข้ามกับเด็กที่อาศัยอยู่กับครอบครัวอย่างสิ้นเชิง พวกเขามีโอกาสน้อยนิดที่จะได้รับอิสระและเข้าไปอยู่ร่วมกับชุมชนหรือดำเนินชวิตเยี่ยงเด็กๆที่ควรจะเป็น ทั้งด้านการเรียน การสังเกตุ และการปฏิบัติ
โครงการสายลม (พันธกิจสนับสนุนเรียกร้องให้โอกาสผู้พัฒนาล่าช้าให้เข้าอยู่ร่วมในชุมชน) ได้อยู่เคียงข้างผู้ชายที่พัฒนานาล่าช้าเพราะมีความพิการ เพื่อเขาได้เรียนรู้สถานการณ์ในชีวิตจริง เกี่ยวกับการฝึกอบรมทักษะดำเนินชีวิตที่ชุมชน โดยเริ่มตั้งแต่สมาชิกได้ฝึกการใส่ถุงเท้า จนกระทั่งเขาได้กลับไปทักทายพี่เลี้ยงยังอาคารที่พักในถานสงเคราะห์ ในช่วงระหว่างเวลานี้แหละสมาชิกได้เรียนรู้จักการใช้ชีวิตจนเป็นกิจวัตรประจำวันว่าจำเป็นจะต้องเรียนรู้จักการใช้ยานพาหนะอย่างไร โดยได้มีการเลือกหลายวิธีการเพื่อไปให้ถึงสถานที่ที่เราต้องการไป เช่น รถโดยสารประจำทาง รถแท็กซี่ รถตู้ รถสองแถว แม้แต่การเดินด้วยเท้าของตนเอง จำเป็นจะต้องรู้ว่าทำงานบ้านอย่างไร ที่บ้านสายลม เราได้ทำงานด้วยกัน และให้แต่ละคนทำตามที่เขาสามารถทำได้ เวลาที่อีกคนหนึ่งเตรียมอาหารเที่ยง ให้อีกคนหนึ่งซักผ้า หรือทำงานบ้านบางอย่างเฉพาะในแต่ละวัน ต้องพัฒนาทักษะสำหรับการทำงาน เราได้ฝึกทักษะเกี่ยวกับการเตรียมความพร้อมเพื่อประกอบอาชีพ การใช้เครื่องเคลือบเอกสาร เครื่องตัดกระดาษ การคัดแยกวัสดุจากของที่ใช้แล้ว แยกของที่รับบริจาคและการทำความสะอาด เป็นต้น เมื่อมีทักษะพอเพียง สายลมได้ติดต่อกับบริษัทฯ ที่เปิดโอกาสให้สมาชิกเข้าไปฝึกปฏิบัติงาน สมาชิกชอบทำงานจิตอาสาด้วย ตำแหน่งจิตอาสามีคุณค่าเพราะสมาชิกได้เรียนรู้ทักษะในการเข้าสังคม และเรียนรู้ทักษะพื้นฐานในการทำงานอีกด้วย
คุณจะไปไหน เป็นการทักทายกันที่ปกติของคนในประเทศไทย สายลมได้ให้โอกาสแก่สมาชิกว่าเขาอยากจะไปที่ไหน ในแต่ละเดือนได้มีการวางแผนการพาสามชิกเป็นกลุ่มไปเข้าร่วมกิจกรรมที่ชุมชนอยู่เป็นประจำ สถานที่ที่สมาชิกชอบไปได้แก่ ห้างสรรพสินค้า แหล่งท่องเที่ยวหรือสถานที่ที่พวกเขาสามารถให้อาหารปลาอย่างมีความสุข ถ้าสนใจช่วยพาผู้พิการเหล่านี้ไปเที่ยวด้วยกันเป็นกลุ่ม เดือน ละ ๑ ครั้ง สามารถติดต่อเราได้
เรื่องชีวิตจริง
วี... ได้ทักทายทุกคนด้วยความยินดี
ไม่เคยคิดว่าเขาจะมีงานทำ เจ้าหน้าที่รัฐได้เล่า แต่ตอนนี้เขามีงานทำแล้ว สายลมได้ให้เจ้าหน้าที่ของโรงเรียนนานาชาติ ดูรูปภาพของสมาชิกเมื่อเขาทำสิ่งที่เขาทำได้ ทุกจุดในความสามารถและให้ควบคู่กับความต้องการที่โรงเรียน สายลมได้ให้สมาชิก ๑ คน เข้าฝึกงานที่โรงเรียน "วี" เข้าร่วมโครงการนี้เพื่อได้ทำงานด้วยกันกับสมาชิกคนแรก "วี" มีความตั้งใจ อย่างมุ่งมั่นสำหรับการทำงาน เช่น กวาดใบไม้ และดูแลสวนโดยไม่ได้ลดละ ทั้งได้รับคำชมเชยจากเจ้าหน้าที่ดูแลสวนอยู่เป็นประจำ หลายครั้งมีเจ้าหน้าที่จากฝ่ายอื่น ๆ ที่พบเห็นก็ได้ชมเชยขณะที่ "วี" กำลังปฏิบัติงานอย่างแข็งขัน ด้วยความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่สายลม "วี" ยังฝึกการรู้จักค่าของเงินไทย วิธีการใช้ยานพาหนะสาธารณะ และวิธีการปรับปรุงทักษะในการทำงานในข้อกำหนดของลักษณะความพิการ ระหว่างเวลาที่ฝึกงานเขามีรายได้ประจำ สำหรับเป็นค่าใช้จ่ายในการซื้อของและโดยเฉพาะในส่วนที่ชอบมากที่สุดคือเขาชอบฟังเพลงลูกทุ่งจากแผ่นซีดี เขามีความสุขมากเมื่อได้โอกาสเปิดฟังเพลงจากซีดีที่เขาชอบถ้าหากมีเวลาว่างเขาจะขออนุญาตทำด้วยตนเองเสมอที่บ้าน "สายลม"
สายลมกลายเป็นเหมือนครอบครัวสำหรับเขา จะพัฒนาตนเองเป็นที่ดีที่สุดที่เป็นไปได้ เขาร่วมมือเป็นผู้ซักผ้าช่วงเวลาที่ "โม" ช่วยทำกับข้าว เขากำลังเรียนเรื่องการมีความรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเพื่อตนเอง ซื้ออุปกรณ์ของใช้ส่วนตัว และตัดสินใจว่าจะซื้ออาหารว่างหลังจากทำงานเสร็จหรือไม่ เขากำลังเก็บ(ฝาก)เงิน เพื่อพิจารณาการย้ายเข้าไปอยู่ในชุมชน โดยการสนับสนุนเรียกร้องของครอบครัวสายลมของเขา